قلاب جرثقیل پرمصرف ترین وسیله در تجهیزات بالابری مختلف است که نقش حیاتی در عملیات جرثقیل ایفا می کند. قلاب ها با چرخ کشویی مجموعه قرقره ترکیب می شوند تا یک گروه قلاب را تشکیل دهند و سپس به جزء انحراف سازه بالارونده متصل می شوند.

بسته به شکل، قلاب به قلاب های تکی و قلاب های دوتایی تقسیم می شود. قلاب های اصلی جرثقیل های پل بزرگ و متوسط عموماً در قلاب های دوبل استفاده می شوند و سایر قلاب ها عمدتاً تک قلاب هستند.

تنظیم و تعمیر قلاب جرثقیل پل عمدتاً شامل سه بخش است.

بخش اول بخش AA است. از یک طرف تحت تأثیر نقش کابل آویزان قرار می گیرد و قلاب روند صاف شدن دارد. از طرفی تحت تأثیر ممان خمشی نیز قرار می گیرد. زیرا ممان منحنی که بر روی این مقطع اثر می کند بیشترین و تنش خمشی آن بیشترین میزان را دارد. بنابراین، این بخش یک بخش خطرناک است.

بخش دوم بخش BB نام دارد. در اثر آویزان کابلالی، خطر صاف شدن نیز وجود دارد، بنابراین این دومین بخش خطرناک است.

بخش سوم، بخش CC نام دارد. بخش بالای قلاب است. این نازک ترین قسمت کل ستون است. روند کشیده شدن دارد. سومین بخش خطر است.

حصول اطمینان از اینکه قلاب ها می توانند ایمن و پایدار کار کنند، جنبه های زیر قابل توجه است.

• قلاب باید توسط سازندگان حرفه ای مطابق با شرایط فنی و مشخصات ایمنی قلاب ساخته شود. محصول باید دارای گواهی صلاحیت کیفیت مربوطه باشد.
• آزمایش بار باید برای قلاب جدید انجام شود و دهانه قلاب اندازه گیری شده نباید از 0.25% دهانه اصلی تجاوز کند.
• در طول فرآیند استفاده، قلاب باید به طور مکرر برای پدیده های زیر بررسی شود: ترک، تغییر شکل شدید، خوردگی و سایش.
• قلاب باید سالی یکبار آزمایش شود. در طول آزمایش، آزمایش استاتیک باید به مدت 10 دقیقه با 1.25 برابر بار کاری مجاز انجام شود. پس از آن، از ذره بین یا روش های دیگر استفاده کنید تا بررسی کنید که ترک یا تغییر شکل نداشته باشد.
• سه بخش خطرناک از تمیز کردن نفت سفید استفاده می کنند و از یک ذره بین استفاده می کنند تا ببینند آیا ترک وجود دارد یا خیر.
• عیوب روی قلاب نباید جوش داده شوند.
• قلاب باید یک دستگاه قفل بسته را برای جلوگیری از قطع شدن تصادفی راه اندازی کند.